আম সকলোতকৈ প্রিয় ফল । এই ফল বিভিন্ন পুষ্টিৰে সমৃদ্ধ। আমত যথেষ্ট পৰিমাণৰ কেৰোটিন, ভিটামিন বি, ভিটামিন চি, আইৰণ, কেলচিয়াম আৰু খনিজ লৱণৰ লগতে শৰীৰৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বিভিন্ন পুষ্টি থাকে। কিন্তু আম খোৱাৰ পাছত কিছু খাদ্য খোৱাৰ ফলত স্বাস্থ্যৰ গুৰুতৰ বিপদাশংকা হ’ব পাৰে। সেইবোৰ কি জানো আহক :
* পানী :
কোৱা হয় যে ফল খাই পানী খাব নালাগে। আমৰ ক্ষেত্ৰত এইটো ১০০ শতাংশ সঁচা। আম খোৱাৰ পাছত পানী খোৱাৰ ফলত এচিডিটিৰ সমস্যা হ’ব পাৰে। পেটৰ বিষো হ’ব পাৰে। গতিকে আম খোৱাৰ কমেও আধা ঘণ্টা পাছত পানী খাব লাগে। বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে, আমত যথেষ্ট হাইড্ৰেটিং শক্তি থাকে যি আপোনাৰ তৃষ্ণা নিবাৰণ বাবে পৰ্যাপ্ত। কিন্তু যদি ফল খোৱাৰ পাছতো আপুনি পিয়াহ অনুভৱ কৰে, কমেও ৩০ মিনিটৰ পাছতহে পানী খাব। বেছিভাগ চিকিৎসক আৰু ডায়েটিচিয়ানে ফল আৰু পানীৰ মাজত ৪০-৫০ মিনিটৰ ব্যৱধানৰ পৰামৰ্শ দিয়ে।
* দৈ :
ভুলটো আমৰ স’তে দৈ নাখাব। কিয়নো দৈ আৰু আম একে সময়তে শৰীৰত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। ইয়াৰ ফলত ছালৰ এলাৰ্জি হ’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত হজমৰ সমস্যা হ’ব পাৰে, আনকি পাকস্থলীৰ বিষক্ৰিয়াও হ’ব পাৰে।
* কেৰেলা :
আম খোৱাৰ পাছত কেতিয়াও তিতা কেৰেলা নাখাব। তিতা কেৰেলা খোৱাৰ ফলত ওকালি আহিব পাৰে বা বমিও হব পাৰে। হয়তো উশাহ-নিশাহত অসুবিধা হ’ব পাৰে।
* জ্বলা আৰু মছলাযুক্ত খাদ্য :
আম খোৱাৰ লগে লগে জ্বলা বা মচলাযুক্ত খাদ্য খোৱাটোৱে হজমত সমস্যা দিব পাৰে। লগতে এলাৰ্জিও হব পাৰে।