নিউজ ডেস্ক, ২৫ মে’- মচলা নোহোৱাকৈ খাদ্য খোৱা কথা বাৰু আপুনি ভাবিব পাৰে নে নিশ্চয় নোৱাৰে নহয় নে? কিন্তু আপুনি জানেনে বিশ্বত ব্যৱহৃত মচলাবোৰ কৰ পৰা আহে।
মচলা হৈছে এক উদ্ভিদৰ পদাৰ্থ যাক মুখ্যতঃ খাদ্য ৰুচিকৰ, সুগন্ধিযুক্ত আৰু আকৰ্ষণীয় কৰিবৰ কাৰণে মচলা ব্যৱহাৰ কৰা হয় । অতি প্ৰাচীন কালৰ পৰাই মচলাৰ ব্যৱহাৰ ভাৰতবৰ্ষত চলি আহিছে ।
আজি, বিশ্বৰ প্ৰায় ৭০% মচলা ভাৰতৰ পৰা আহে, যি হৈছে এক উন্মাদ পৰিমাণ! কিছুমান আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় প্ৰজাতিৰ ভিতৰত আছে ক’লা জালুক, ডালচেনি, আদা, জায়ফল, পাপৰিকা কেপচিকামৰ পাউদাৰ, হালধি আৰু ভেনিলা।
ভাৰতে ৰন্ধনপ্ৰণালীৰ বাবে সমগ্ৰ দেশতে যথেষ্ট মচলা ব্যৱহাৰ কৰে, যিটো সম্ভৱতঃ এই ৰন্ধনপ্ৰণালী সমগ্ৰ বিশ্বতে ইমান জনপ্ৰিয় হোৱাৰ এক অংশ।
পৰিপুষ্টিৰ ফালৰ পৰা আমাৰ দৈনন্দিন খাদ্যত মচলাৰ বেছি প্ৰয়োজন নাথাকে । কম পৰিমাণেহে মচলা ব্যৱহাৰ কৰা হয় । কেতিয়াবা বহুবিধ মচলা মিহলায়ো ৰন্ধনত ব্যৱহাৰ কৰা হয় । বহুবিধ মচলা একেলগে মিহলালেও প্ৰতিবিধৰ গুণাগুণ একেই থাকে । কিছুমান মচলা লোৰ উৎস আৰু কিছুমান খ ভিটামিনৰ উৎস । মচলাৰ ব্যৱহাৰে খাদ্য ৰুচিদায়ক, সুগন্ধিযুক্ত আৰু আকৰ্ষণীয় কৰাৰ লগতে ই খাদ্য সোনকালে হজম কৰাত সহায় কৰে । গতিকে খাদ্যত বেছিকৈ মচলা ব্যৱহাৰ নকৰি কম পৰিমাণে খাদ্যত মচলাৰ ব্যৱহাৰ স্বাস্থ্যসন্মত । কাৰণ বহুতো মচলাত কম-বেছি পৰিমাণে শৰীৰৰ কাৰণে অলাগতিয়াল পোষক থাকে ।