নিউজ ডেস্ক, ১৬ মে’- গৌতম বুদ্ধৰ জন্ম জয়ন্তীত বুদ্ধ পূৰ্ণিমা, উদযাপন কৰা হয়, যাক বুদ্ধ জয়ন্তী বুলিও জনা যায় । ই এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বৌদ্ধ উৎসৱ।ইয়াক পূব এছিয়াৰ বেছিভাগ অঞ্চলতে পালন কৰা হয়।বুদ্ধৰ জন্মদিনৰ সঠিক তাৰিখ এছিয়ান লুনিচোলাৰ কেলেণ্ডাৰৰ ওপৰত আধাৰিত।

পশ্চিম গ্ৰেগৰিয়ান বৰ্ষপঞ্জীত বুদ্ধৰ জন্মদিন উদযাপনৰ তাৰিখ বছৰে বছৰে পৃথক হয়, কিন্তু সাধাৰণতে এপ্ৰিল বা মে মাহত ইয়াক পালন কৰা পৰিলক্ষিত হয়। অধিবৰ্ষত ইয়াক জুনত উদযাপন কৰা হ’ব পাৰে।

দক্ষিণ আৰু দক্ষিণ-পূব এছিয়াত, বুদ্ধৰ জন্ম ভেচাকৰ অংশ হিচাপে উদযাপন কৰা হয়, ই এনে এক উৎসৱ যি বুদ্ধৰ জ্ঞান (পূৰ্ণিমাৰ দিনা) আৰু মৃত্যুত উদযাপন কৰে। পূব এছিয়াত, বুদ্ধৰ জাগৰণ আৰু মৃত্যুক পৃথক বন্ধ হিচাপে পালন কৰা হয়।

বুদ্ধৰ জন্ম জয়ন্তী উপলক্ষে কেইখনমান মুখ্য বৌদ্ধ তীৰ্থস্থান আৰু ইয়াৰ ঐতিহ্যৰ বিষয়ে জানো আহক

ধামেক স্তুপা, সাৰনাথ — বাৰাণসীৰ ওচৰত অৱস্থিত সাৰনাথৰ মন্দিৰ চৌহদ হৈছে এক শ্ৰদ্ধাৰ স্থান য’ত বুদ্ধই তেওঁৰ প্ৰথম ভাষণ দিছিল। তেওঁ ধম্ম প্ৰচাৰ কৰিছিল আৰু এই অঞ্চলত সন্ন্যাসী সম্প্ৰদায় সংঘ প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। অৱস্থানটোৰ বিখ্যাত স্তূপবোৰৰ ভিতৰত আছে ধামেক স্তূপ (১২৮ ফুট ওখ) আৰু অশোক স্তম্ভৰ ধ্বংসাৱশেষ। ইয়াত ভাৰতীয় আটাইতকৈ পুৰণি স্থান সংগ্ৰহালয়ৰ পুৰাতাত্ত্বিক জৰীপ ও আছে, য’ত খ্ৰীষ্টপূৰ্ব তৃতীয় শতিকাৰ পৰা খ্ৰীষ্টীয় দ্বাদশ শতিকাৰ লৈকে শিল্পকলা প্ৰদৰ্শন কৰা হয়।

বোধগয়া — চাৰিটা মুখ্য বৌদ্ধ তীৰ্থস্থানৰ এটা হৈছে বোধগয়া। ইউনেস্কোৰ বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ মহাবোধি মন্দিৰ চৌহদত বজ্ৰসন বা হীৰাৰ সিংহাসন, ৮০ ফুট ওখ বুদ্ধমূৰ্তি, মহাবোধি স্তুপ আৰু এটা পদুম পুখুৰীকে ধৰি একাধিক পৱিত্ৰ স্থান আছে। ইয়াত প্ৰখ্যাত বোধি গছও আছে, যাৰ আঁৰত ৰাজকুমাৰ সিদ্ধাৰ্থই জ্ঞান লাভ কৰিছিল আৰু গৌতম বুদ্ধ হৈছিল। এই স্থানত ভূটান, টাইৱানী, বাংলাদেশী, থাই আৰু তিব্বতীয়কে ধৰি ভাৰতীয় বৌদ্ধ ধৰ্মৰ বহুতো সম্প্ৰদায়ৰ মঠও অন্তৰ্ভুক্ত আছে।

সংকস্য— দ্বৈত অলৌকিক কাৰ্য্য সম্পাদন কৰাৰ পিছত, বুদ্ধই দেৱতাৰ (দেৱ বা স্বৰ্গীয় প্ৰাণী) পৃথিৱীত ধৰ্ম শিকোৱাৰ পিছত এই প্ৰাচীন স্থানলৈ উভতি আহিছিল বুলি দাবী কৰা হয়। স্বৰ্গত মাকক ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰাৰ পিছত, বুদ্ধই ইন্দ্ৰ আৰু ব্ৰহ্মাৰ সৈতে ইয়ালৈ নামি আহিছিল বুলি দাবী কৰা হয়।

জখলা নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল য’ত বুদ্ধই অতীতত তলত ভৰি ৰাখিছিল, কিন্তু এতিয়া আপুনি অশোক স্তম্ভ আৰু এটা হাতীৰ সৈতে এটা মন্দিৰ দেখিব পাৰে য’ত বুদ্ধই তেওঁৰ সোঁ ভৰি মাটিত ৰোপণ কৰিছিল।

কুশীনগৰ— কুশীনগৰ হৈছে আন এক বৌদ্ধ তীৰ্থস্থান কিয়নো ইয়াতেই বুদ্ধই মৃত্যুৰ পিছত মহাপৰিনিৰ্বাণ বা নিৰ্বাণ লাভ কৰিছিল। স্থানটোত মহাপৰিনিৰ্বাণ মন্দিৰ অন্তৰ্ভুক্ত আছে, য’ত ৫ম শতিকাত হেলান দিয়া বুদ্ধ বা ‘মৰণশীল বুদ্ধ’ চিত্ৰ আছে। এইটো ২০ ফুটতকৈও অধিক ওখ হ’ব বুলি আশা কৰা হৈছে।

স্ৰাৱস্তি– প্ৰাচীন চহৰ শ্ৰাৱস্তী হৈছে এক উল্লেখযোগ্য বৌদ্ধ তীৰ্থস্থান কিয়নো ইয়াতেই বুদ্ধই জ্ঞান লাভ কৰাৰ পিছত তেওঁৰ বেছিভাগ সময় অতিবাহিত কৰিছিল। অৱস্থানটো কোৱা হয় য’ত বুদ্ধই একাধিক অলৌকিক ঘটনা সংঘটিত কৰিছিল, যাৰ ভিতৰত এটা আছিল য’ত তেওঁৰ ওপৰৰ অৰ্ধাংশে জুই উলিয়াইছিল আৰু তেওঁৰ তলৰ অৰ্ধাংশই পানী এৰি দিছিল।