দেশত ক্ৰমে বৃক্ক ৰোগীৰ সংখ্যা বৃদ্ধি হৈছে৷ বৃক্ক ৰোগীৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পোৱাৰ ফলত নাগৰিক চিন্তিত৷ কিয়নো বৃক্ক হৈছে আমাৰ শৰীৰৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ৷ বৃক্কৰ কোনো সমস্যা হ’লে বহু পলমকৈ ধৰা পৰে। আৰম্ভণিতে লক্ষণৰ সহজে ধৰা নপৰে। অৰ্থাৎ প্ৰায় ৮০-৯০ শতাংশ ক্ষতি নোহোৱালৈকে মানুহে অৱগত নহয়। বহু ক্ষেত্ৰত বৃক্ক ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’লেও আনটোৰে জীৱন নিৰ্বাহ কৰে৷ সেয়েহে ক্ষতিৰ আগতীয়া লক্ষণ গমকেই নাপায়। অন্যান্য ৰোগৰ দৰে বৃক্কৰ ৰোগৰ পৰা ৰক্ষৈ পাবলৈ খোৱাৰ ক্ষেত্ৰত বহু নিয়ম অনুসৰণ কৰিব লগীয়া হয়। খোৱা পানীৰ পৰিমাণৰ ওপৰত প্ৰতিবন্ধকতা হ্ৰাস হয়। ফলস্বৰূপে বৃক অৱহেলা কৰা নহয়!
বৃক্কৰ ৰোগৰ প্ৰতি কেনেদৰে সতৰ্ক হোৱা উচিত, লক্ষণ সমূহ কেনেকুৱা?
১) সকলো সময়তে ভাগৰ অনুভৱ কৰাঃ কামৰ উৎসাহ হেৰুওৱাটো বৃক্কৰ সমস্যাৰ এটা মুখ্য লক্ষণ। বৃক্কৰ মুখ্য কাম হৈছে তেজ বিশুদ্ধ কৰা। যদি বৃক্ক সঠিকভাৱে কাম নকৰে তেজত বিষাক্ত আৰু অপ্ৰয়োজনীয় উপাদান বৃদ্ধি হয়। ফলস্বৰূপে শৰীৰত ভাগৰ অনুভৱ হয়।
২) অনিদ্ৰাঃ নিশাৰ পিছত নিশা টোপনি নাহে নেকি? যদি বৃক্ক সঠিকভাৱে কাম নকৰে প্ৰস্ৰাৱৰ জৰিয়তে শৰীৰৰ পৰা অপ্ৰয়োজনীয় আৱৰ্জনা সামগ্ৰী ওলাই আহিব নোৱাৰে। এইটো অনিদ্ৰাৰ এটা কাৰণ। বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে বৃক্কৰ সমস্যা থকা লোকৰ টোপনি নোযোৱাৰ সমস্যা স্বাস্থ্যৱান লোকতকৈ বহুত বেছি।
৩) ছালৰ সমস্যাঃ বৃক্ক শৰীৰৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় নিমখ আৰু খনিজ পদাৰ্থৰ ভাৰসাম্য বজাই ৰাখে। এই উপাদানবোৰে ছালৰ জীৱনীশক্তি বজাই ৰখা আৰু হাড় সুৰক্ষিত কৰাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। ফলস্বৰূপে শুকান স্কেলি ছাল, ছালৰ ঘা, খজুৱতি আৰু হাড়ৰ সমস্যা বৃক্কৰ ৰোগৰ এটা লক্ষণ হ’ব পাৰে।
৪) প্ৰস্ৰাৱৰ সমস্যাঃ যদি আপুনি বাৰে বাৰে প্ৰস্ৰাৱ কৰিছে, ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ডায়েবেটিচ। ই বৃক্কৰ ৰোগৰ লক্ষণো হ’ব পাৰে। বিশেষকৈ যদি আপুনি নিশা স্বাভাৱিকতকৈ অধিক সঘনাই প্ৰস্ৰাৱ কৰিছে তেন্তে সাৱধান হোৱাৰ প্ৰয়োজন। প্ৰস্ৰাৱৰ সৈতে ৰক্তক্ষৰণ বা প্ৰস্ৰাৱত অত্যাধিক ফেন হোৱাটোও বৃক্ক বিকল হোৱাৰ লক্ষণ।
৫) ভৰি ফুলাঃ বৃক্কৰ সমস্যাৰ বাবে তেজত ছডিয়ামৰ ভাৰসাম্য নষ্ট হয়। ফলস্বৰূপে ভৰি ফুলি যায়। বহু সময়ত খনিজ নিমখৰ ভাৰসাম্যৰ ফলত শৰীৰৰ পেশীত সমস্যা হয়। এইটো মুখ্যতঃ কেলচিয়াম আৰু ফছফৰাছৰ সমস্যাৰ বাবে হয়।